Կազմակերպութեամբ «Ազդակ»-ի խմբագրութեան, երէկ` ուրբաթ, 10 յունիս 2016-ին, երեկոյեան ժամը 7:00-ին տեղի ունեցաւ մամլոյ 118-րդ լսարանը, որ զրոյց-քննարկում էր` հայագիտութեան ներկայ խնդիրներուն մասին: Օրուան զեկուցաբերներն էին Օքսֆորտ համալսարանի դասախօս դոկտ. Հրաչ Չիլինկիրեան եւ Միչիկըն համալսարանի դասախօս դոկտ. Արա Սանճեան: Զրոյցը վարեց «Ազդակ»-ի գլխաւոր խմբագիր Շահան Գանտահարեան:
Առաջին զեկուցաբերը` դոկտ. Հրաչ Չիլինկիրեան կեդրոնացաւ սփիւռքի հայագիտական կեդրոններուն եւ արեւմտահայերէնի կենսունակութեան ապահովման աշխատանքներուն վրայ: Ան զրոյցին սկիզբը նշեց գլխաւոր հարց մը, որ հայագիտութեան սահմանումի խնդիրն է: Դոկտ. Չիլինկիրեան ըսաւ, որ որոշ մօտեցում մը կայ, որ հայագիտութիւն կը նշանակէ ամբողջ հայոց պատմութեան` չորս հազար տարուան պատմութեան եւ մշակոյթի ուսումնասիրութիւն, իսկ այլ մօտեցում մը կայ, որ կը հարցադրէ, թէ միայն Հայաստանի մասի՞ն է հայագիտութիւնը: Եզրափակելով այս միտքը` զեկուցաբերը հաստատեց, որ հայագիտութեան հասկացողութիւնը որոշակի կամ վերջնական սահմանում չունի: Ան աւելցուց, որ հայագիտութեան մէջ կայ բանասիրութիւն, պատմագիտութիւն, գրականութիւն եւ լեզուի ուսումնասիրութիւն ու դասաւանդութիւն, իսկ ասոնց կողքին կան նաեւ որոշ այժմէական նիւթեր, ինչպէս` ընկերաբանական, մարդաբանական, կենսաբանական ուսումնասիրութիւններ, ինչպէս նաեւ սփիւռքագիտութիւն:
Ան անդրադարձաւ Եւրոպայի մէջ հայագիտութեան գծով ծաւալած հետաքրքրութեան, որ սկսած է աւելի քան երեք հարիւր տարի առաջ: Դոկտ. Չիլինկիրեան աւելցուց, որ առաջին հայերէն գիրքը Օքսֆորտ համալսարանին նուիրուած է 150 տարի առաջ: Ան ըսաւ, թէ Օքսֆորտի մէջ գոյութիւն ունի Միջին Արեւելքի մէջ տպուած առաջին գիրքը, որ հրատարակուած է Նոր Ջուղայի մէջ: Հայագիտութեան աւանդութիւնը բաւական հին արմատներ ունի, սակայն Ամերիկայի մէջ քիչ մը աւելի նոր է, մանաւանդ հոն հետաքրքրութիւնները սկսած են, երբ հայագիտական ամպիոններ սկսած են ստեղծուիլ հանրածանօթ համալսարաններու, ինչպէս` Հարվըրտի եւ «Եու. Սի. Էլ. Էյ.»-ի մէջ: Դոկտ. Հրաչ Չիլինկիրեան նշեց, որ միայն Ցեղասպանութեան նիւթը չէ որ կ՛ուսումնասիրուի այդ երկիրներու հայագիտական ուսումնասիրական կեդրոններուն մէջ, այլեւ կայ պատմութիւն, բանասիրութիւն եւ այլն. այսօր Միացեալ Նահանգներուն մէջ Ցեղասպանութեան ճանաչումի հոլովոյթը վերափոխում ապրած է դէպի ցեղասպանագիտութեան ասպարէզը եւ վերջերս լաւ արդիւնք տուած է:
Դոկտ. Չիլինկիրեան աւելցուց, որ բոլորս այսօր գիտենք, թէ արեւմտահայերէնը կը գտնուի խնդիրներու առջեւ, սակայն, ըստ անոր, բացասական արտայայտութիւններ օգտագործելը` ներկայացնելու համար լեզուին վիճակը, ճիշդ երեւոյթ մը չէ, այլ պէտք է օգտագործուին դրական եզրեր, եւ պէտք է աշխատիլ լեզուն առջեւ տանելու: Ան ակնարկ մը նետեց այն երեւոյթին վրայ, որ ըստ ԵՈՒՆԵՍՔՕ-ի, արեւմտահայերէնը վտանգուած նկատուող լեզուներէն մէկն է, սակայն նաեւ ըսաւ, որ եթէ նայինք չափանիշները, որոնց հիման վրայ անոնք լեզուն կը նկատեն վտանգուած, թերեւս ընդունելի չնկատենք զանոնք: Դոկտ. Չիլինկիրեան իր բաժինին աւարտին ըսաւ, որ լեզուն գործիք կամ առարկայ չէ, լեզուն չի կրնար նահանջել, լեզուն կը մնայ ինչպէս որ եղած է մեզի, խօսողներն են, որոնք կը նահանջեն:
Երկրորդ զեկուցաբերն էր դոկտ. Արա Սանճեան, որ կեդրոնացաւ պատմագիտութեան վրայ: Ան ակնարկ մը նետեց պատմութիւն գրելու աւանդութիւններուն վրայ եւ ըսաւ, թէ կայ այնպիսի մօտեցում մը, որ պատմութիւն գրելը կը վերածէ ազգային պատմութիւն գրելու, ուր ամէն ինչ գեղեցիկ եւ հարուստ կը ներկայացուի: Այլ մօտեցում մը կ՛ըսէ, թէ պատմաբանը կրնայ անպայման վերստեղծել պատմութիւնը, իսկ ուրիշ մը կայ, որ կ՛ըսէ, թէ կարելի չէ ներկայացնել եղածը ինչպէս որ տեղի ունեցած է` նկատի ունենալով, որ պատմաբանը ազդուած կրնայ ըլլալ իր շրջապատէն եւ անոր մտածելակերպէն:
Ապա զեկուցաբերը անդրադարձաւ քանակի իմաստով պատմութիւն ուսանողներու թիւին նուազումին, եւ այս գծով օրինակ տուաւ Ամերիկայի մէջ տարածուած երեւոյթը, ուր ամերիկացին չի քաջալերեր հայ երիտասարդը, որ մասնագիտանայ պատմաբանական մարզին մէջ, եւ այս խնդիրին պատճառն ալ, ըստ զեկուցաբերին, շատ մեծ հաւանականութեամբ այն է, որ ամերիկացին ձանձրացած է Ցեղասպանութեան նիւթէն եւ կ՛ուզէ, որ հայը այլեւս չկեդրոնանայ անցեալին վրայ, այլ նայի դէպի առջեւ եւ ապագայ: Ապա դոկտ. Սանճեան շեշտեց, որ ինք կը հաւատայ, որ պատմագիտութեան գետնի վրայ բոլոր աշխատանքները պէտք է ըլլան Հայաստանի օժանդակութեամբ: Դոկտ. Սանճեան նաեւ ակնարկ մը նետեց պատրաստուած
դասագիրքերուն վրայ: Ան կարեւոր նկատեց քննական միտքը եւ գիտական ուսումնասիրութեան մեթոտաբանութիւնը, եւ պատրաստուած դասագիրքերուն մէջ պակաս նկատեց այդ տիպի դասաւանդութեան ձեւերը, ընդհակառակն` ըստ անոր, այդ դասագիրքերը կը բովանդակեն միայն տեղեկութիւններ: Ուսանողը պէտք է ընկալէ զանոնք ինչպէս որ են` առանց մտածելու եւ քննելու իր կարդացածները: Ան նաեւ անդրադարձաւ հայկական հասարակութեան մէջ գտնուող այլ խնդիրի մը, եւ ըսաւ, թէ հայկական հասարակութիւնը չի կրնար ընդունիլ երկու տարբեր կարծիքներ, ան անպայման մէկը կը նկատէ ճիշդ, իսկ միւսը` սխալ: Այս գծով ան օրինակներ տուաւ պատմութենէն, ինչպէս` Պաւղիկեան եւ Թոնդրակեան շարժումներուն մասին ոչ բաւարար նկատուող տեղեկութիւններու պարագան մեր պատմագիտութեան դասագիրքերուն մէջ:
Զեկուցաբերները իրենց զեկուցումները աւարտելէ ետք պատասխանեցին ներկաներուն հարցումներուն եւ մտահոգութիւններուն:
«Ոչ թէ պահպանել, այլ ապրիլ մեր մշակոյթը» Դոկտ. Հրաչ Չիլինկիրեան
Լիբանան տուած իր աշխատանքային այցելութենէն օգտուելով, «Արարատ»ը հարցազրոյց մը ունեցաւ Օքսֆորտ համալսարանի դասախօս` Դոկտ. Հրաչ Չիլինկիրեանին հետ: Պէյրութ ծնած Դոկտ. Չիլինկիրեանի քննարկումները, վերլուծումները եւ առաջարկները հիմնուած են իր քաղաքական,
«Հաւաքի հիմնական նպատակն էր արեւմտահայերէնը ոչ միայն իբրեւ լեզու դասաւանդելու կամ անոր ուսումնական տեսանկիւնի հարցերուն նայելու, այլ յատկապէս խօսելու արեւմտահայերէնով մտածելու եւ ստեղծագործելու խնդիրներուն մասին, այսինքն կարճ ասած, քննարկելու արեւմտահայ մշակոյթ ստեղծելու եւ զարգացնելու խնդիրները», «Արեւելք»ին ըսաւ «Օքսֆորտ» համալսարանի դասախօս դոկտ. Հրաչ Չիլինկիրեան:
Hratch Tchilingirian (2016) “L’Eglise arménienne pendant la guerre froide : la crise Etchmiadzine-Antelias”, NH Hebdo, 9 juin.
l’Eglise Arménienne, en tant qu’institution religieuse, a été affectée à des fonctions « laïques » ou civiles pour « conduire la nation », alors que le clergé était devenu un agent et un médiateur mandatés par l’Etat entre les dirigeants, les gouvernements et les intérêts politiques. Dans le même temps, la société arménienne, en Arménie comme dans la diaspora, avait traversé un processus de sécularisation du fait d’un rationalisme et d’une modernité émergents, ce qui s’est traduit par le capitalisme, l’industrialisation et l’Etat-Nation. Ces développements historiques ont conduit l’Eglise arménienne à une sécularisation.
Invited discussant: "Negotiating Communal Spaces: Institutions and Politics in Modern Armenian Diaspora" at “Within and Beyond Ethnicity: Negotiating Identities in Modern Armenian Diaspora,” conference hosted by Leipzig Centre for the History and Culture of East-Central Europe (Leipzig University).
Միշիկընի Համալսարան Տիրպոռնի Հայագիտական Հետազօտութիւններու Կեդրոնի կազմակերպութեամբ աննախընթաց միջազգային գիտաժողով մը տեղի ունեցաւ՝ «ՀայերըեւՊաղ Պատերազմը» նիւթին շուրջ: Այս հաւաքը մէկտեղեց մօտ երեսուն մասնագէտներ: Գիտաժողովին հրաւիրուածմասնակիցներէն Դոկտ. Հրաչ Չիլինկիրեանինհետ հարցազրոյցմը ունեցանքիր ներկայացուցած նիւթին շուրջ:
Օքսֆորտի Համալսարանի դասախօս եւ ընկերաբանական գիտութիւններու դոկտոր Հրաչ Չիլինկիրեանը ուսումնասիրութիւն մը ներկայացուցած էր 1956ին Անթիլիասի մէջ կայացած կաթողիկոսականընտրութեան մասին,որ Պաղ Պատերազմի շրջագիծին մէջ Հայ Եկեղեցւոյ երկփեղկման պատճառ դարձած էր:
The Armenian Studies at University of Oxford organized a conference/workshop, entitled “Western Armenian in the 21st Century”, which was held in Oxford on 21-23 January 2016, with the financial support of the Caluste Gulbenkian Foundation. Hayern aysor presents an interview with Dr. Hratch Tchilingirian, sociologist in the Faculty of Oriental Studies, University of Oxford, who was the initiator and chief organizer of the conference.
«Արեւմտահայերէնը 21րդ դարուն. քննարկումներ արեւմտահայերէնով մտածելու և ստեղծագործելու հարցերուն շուրջ» խորագրով՝ Օքսֆորտ Համալսարանի Հայագիտական ամպիոնը գործնական համաժողով մը կազմակերպած էր, 21-23 Յունուար 2016ին, Գ. Կիւլպէնկեան Հիմնարկութեան նիւթական աջակցութեամբ: «Հայերն այսօրը» կը ներկայացնէ ծրագրի մտայղացող, գլխաւոր կազմակերպիչ ու Օքսֆորտ Համալսարանի Արեւելագիտութեան բաժնի ընկերաբան (sociologist) դասախօս Դոկտ. Հրաչ Չիլինկիրեանին հետ հարցազրոյցը:
Paper: “The Armenian Church During the Cold War and the Chasm Between Ejmiatsin and Antelias” and Opening Remarks presented during roundtable on “The Legacy of the Armenian 'Cold War' Today; Recommendations for Future Research at "Armenians and the Cold War" conference, organised by Armenian Research Centre, University of Michigan-Dearborn,
To mark the 100th Anniversary of the Armenian Genocide, the Society for Armenian Studies (SAS) held an international conference, “The Impact of the Armenian Genocide,” on Saturday, November 21, 2015, in Denver, Colorado... SAS Vice-President Bedross Der Matossian chaired the first panel on “The Impact on Society,” where three participants presented papers: Lerna Ekmekcioglu (Massachusetts Institute of Technology), “When History Became Destiny: Armenians in Post-Genocide Turkey”; Sossie Kasbarian (University of Lancaster, United Kingdom), “The Politics of Memory and Activism: The Armenian Diaspora Facing 2015”; and Hratch Tchilingirian (University of Oxford), “Armenians in Turkey: The Impact of post-Genocide Isolation and (dis)Integration.”
Pour le 75ème anniversaire du Génocide des Arméniens, dans un communiqué publié le 29 avril 1989 à cette occasion, Leurs Saintetés Vazken Ier, Catholicos de tous les Arméniens et Karekin II, Catholicos de la Grande Maison de Cilicie, “proposent que les travaux de préparation à la canonisation des victimes (du Génocide) reprennent.” En effet, l’idée d’une commémoration religieuse des victimes
Ցեղասպանութեան զոհերու սրբադասումը. Ի՞նչ է անոնց սրբադասման իմաստը
Դոկտ. Հրաչ Չիլինկիրեան
Հայոց Ցեղասպանութեան զոհերու 75-ամեակին առիթով 1989 Ապրիլ 29ին հրապարակուած հաղորդագրութեան մը մէջ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս Վազգէն Ա. եւ Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոս Գարեգին Բ. կ’առաջարկէին «շարունակել Ցեղասպանութեան զոհերու սրբադասման նախապատրաստական
NEWS REPORT: Ecumenical Service dedicated to the centenary of the Armenian Genocide at Westminster Abbey on 28 October 2015, in the presence of HRH The Prince of Wales, President of Armenia, Catholicos of All Armenians, the Bishop of London, dignitaries and more than 2000 people.
Armenian Church News (UK), Vol. 1, No. 10, 17 October 2014, pp. 6-8.
Canonisation of the Genocide Victims: What is the meaning of their sainthood?*
By Dr Hratch Tchilingirian
On the 75th anniversary of the Armenian Genocide, in a joint Communiqué issued on April 29, 1989 for the occasion, Their Holiness Vazken I Catholicos of All Armenians and Karekin II Catholicos of Cilicia "propose[d] that the preparatory activities continue for the canonisation of [the Genocide] victims." Indeed, the idea of religious commemoration of the Genocide victims goes back to the early years of the First Republic of Armenia (1918-1920), when the Armenian Government at the time formally applied to Catholicos Gevorg V to include the martyrs in the liturgical calendar of the
Hiện nay, có rất nhiều trang thể thao bóng đá trực tuyến, nhưng đa số đều có những quảng cáo hoặc chất lượng ko cao hoặc phát lậu, Chúng tôi socolive với bản quyền trực tiếp phát sóng trực tiếp , hứa hẹn sẽ cung cấp cho các bạn những trận bóng đá hấp dẫn nhấtxem bóng đá trực tuyến
Kênh của chúng tôi luôn luôn thân thiện với tất cả mọi người, mitomcung cấp những trận đấu trực tiếp của Việt Nam và toàn cầu, với video Full HD , ko lag ko giật, đảm bảo cung cấp cho bạn những giây phút bóng đá tuyệt vời nhất
Được xem là một trang bóng đá hàng đầu Việt Nam, chúng tôi cung cấp cho khán giả tất cả các trận đấu , trực tiếp tại hiện trường, bạn có thể đón xem tất cả các giải đấu tại đây xoilac , nơi mà bạn có thể thỏa mãn niềm đam mê với bóng đá mà không lo bị dán đoạn vì chất lượng trang kém
Ở đây chúng tôi cung cấp những trận bóng hấp dẫn nhất , với hình ảnh sắc nét, trang web thân thiện với tất cả mọi người Việt Nam, hãy nhấn vào và đặt 90p lịch cho trận đấu mà bạn yêu thích nào
... could be arranged into three broad categories:
a) Scholarly books: primary texts and historical sources, Soviet-era publications by local and regional scholars, Western studies of the region (mainly ...